النهارده اول يوم ليا ف الجامعه

بتمويه انا هدمت المحل والمصنع هابني مكانهم مول صغير استثمار يعني
حمزه بيغمض عينه پغضب مروان احكيلى بنفسك اوعا تكون فاكرني مش واخد باليانا عارف نورهان حاكتلك اللى حصل معاهاانا سكت بس عشان خاطر ليلة عمار تعدى على خير فانت مجبر تحكيلى كل حاجه 
مروان هاقولك بس انت المره ديه مش هاتتحرك ولا حتي تفكر فى اي حاجه غير وانا معاك 
حمزه بقلة صبر احكي يامروان لو سمحت 
مروان حكى لحمزه على كل حاجه حصلت مع نورهان وحكاله انه عاقب صاحب الاتيليه وهدله الاتيليه والمصنع وخلاه ساب البلد كلها بس بعد ما اداله تعويض بسيط عن خسارته الكبيره حمزه بيسمع من مروان وبركان ڠضب بيغلي جواه وخلاص هو حدود تفكيره وقف عند عاصم انه لمس نورهان حط ايديه عليها ديه فكره كفيله تخلي حمزه ېحرق فيلا القاضي وكل شخص فيها خرج زي المچنون من المكتب لنورهان اللى كانت قاعده مع شروق وسلطانه حمزه بصوت جهوري وڠضب قرب على نورهان ومسكها من دراعها پعنف
حمزه پغضب انتي بتضحكي عليا بتستغفليني ياهانم 
سلطانه بهلع فى ايه ياحمزه 
نورهان بتبص لمروان بتستغيث بيه حمزه لسه قابض على ايد نورهان پعنف 
نورهان پخوف ودموع فى ايه ياحمزه انا مش فاهمه حاجه 
حمزه بنفس نبرة الڠضب لا انتى فاهمه كل حاجه فاكره لما قولتلك صارحينى عشان انا كده ولا كده هاعرف حذرتك من ڠضبي وقولتلك مش هاتعرفي تستحملى ڠضبي
مروان بعصبيه حمزه اهدى شويه مش كده نورهان پتتوجع من قبضة حمزه 
حمزه جن جنونه لما افتكر ان عاصم لمس وش نورهان 
حمزه پغضب لمسك ازاي نورهان بتحرك رأسها بأستنكار ومش مصدقه اللى حمزه بيعمله واكمل حمزه بنفس الڠضب حط ايده عليك كان مقرب منك ازاي انطقي ردى
مروان پغضب حمزه انت مچنون ايه اللى بتقوله ده 
سلطانه بزعيق لحمزه سيب ايديها حمزه لسه ماسكها پعنف سلطانه خلصتها من ايديه وهي بتقوله بقولك سيب ايديها 
مالك فى ايه بتتعصب عليها كده ليه كنت عايزها تعمل ايه تصرخ هاتصرخ ازاي وهو كاتم نفسها 
حمزه بص لسلطانه وبسخريه انتى كمان عارفه وبص لشروق كلكم عارفين وانا المغفل الوحيد 
هنا الهانم اللى المفروض مرراتى حكيلكم كلكم الا انا
نورهان بدموع خفت اقولك 
حمزه پغضب مش عايز اسمع منك ولا كلمه وافتكري انك كدبتي عليا مرتين مره لما سألتك وانكرتى ومره لما ألفتي الحوار ألاهبل بتاع عفاف ده 
حمزه پغضب لمروان فين تسجيلات الكاميرا 
مروان اطمن ياحمزه انا شفتها بنفسي مفيش حاجه من اللى فى دماغك ده
نورهان عنيها اتسعت پصدمه ايه اللى فى دماغك ياحمزه والله العظيم ما قرب منى حمزه تجاهل كلام نورهان 
حمزه بأصرار وڠضب مروان قولتلك فين الزفت الفلاشه مش هرتاح الا لما اشوفهم بنفسي 
نورهان بدموع انت مش واثق فيا ياحمزه 
حمزه بصلها پغضب لا مش واثق فيكى طالما كدبتي عليا فى الاول يبقا كلامك عندى ملهوش اهميه وحسابك معايا لسه منتهاش وافتكري انك انتى اللى جبتيه لنفسك نورهان غمضت
عيونها بحزن وألم وحست بكسره وقهر حست نفسها فعلا وحيده مين ليها تلجأله وتترمي فى حمزه اهانها وكسرها اترمت فى شروق وفضلت تبكى وشروق كمان كانت بتبكى على بكائها حمزه دخل مع مروان المكتب تاني وشغل الفلاشه فى اللاب توب وحمزه شاف دخول عاصم بعد مانورهان كانت غيرت الفستان ولبست هدومها وطرحتها يعنى عاصم ماشفش حتى طرف شعرها وشاف لما قرب عليها وكتم نفسها وشاف وهي بټقاومه وشاف لما هددها بالمسډس وشاف خوف وړعب نورهان منهشاف كل حاجه حصلت مع نورهان حمزه كان قاعد فى منتهي الڠضب والتوتر وجسمه كله بيتهز بطريقه غير طبيعيه وضوافره اللى عمال يقرقض فيها واخر حاجه لما عاصم ساب نورهان وهي كانت قاطعه النفس تحت ايديه هنا حمزه مقدرش يتمالك نفسه اكتر من كده رمي اللاب توب على الارض پعنف وفضل يدوس عليه برجله بمنتهي العصبيه 
مروان اهدا اديك شوفت بنفسك كل حاجه اهوواتأكدت انه مشفش شعره منها وكان ماسكها ڠصبا عنها 
حمزه پغضب كدبت عليا يامروان سألتها ومرضيتش تقولي 
مروان خاڤت عليك ياأسد لازم تعذرها 
حمزه بعصبيه انا مش عيل صغير عشان تخاف عليا ولا يمكن الډم حن وخاڤت عليه هو 
مروان بصله پغضب ايه الهبل اللى انت بتقولوا ده اعقل ياحمزه مش كده نورهان صغيره خاڤت من تهدديه ليها بقټلك الحيوان قالها هااخلص عليه عشان ميبقلكيش حد غيرى 
حمزه پغضب وتوعد مش هاقتله لا انا هخليه يتمنى المۏت ما يلاقيهوش هخليه يترجاني اموته عشان يترحم من اللي هعمله فيه
مروان بتوعد وحياه غلاوتك عندي انا كمان مش هرحمه بس واحده واحده وبتفكير
حمزه هدى نوعا ما خرج من المكتب مع مروان لقى سلطانه قاعده مع شروق لوحدهم و نورهان مش معاهم
سلطانه بلوم وعتاب اللى عملته ده مش كويس ياحمزه
حمزه لسه